Kuchnia Ayurwedyjska według czterech pór roku (Markus Durst)

Gotujmy według ajurwedy i delektujmy się potrawami z krajowych warzyw, owoców i ziół. Spożywanie pokarmów dostosowanych do typu osobowości wprowadza człowieka w stan równowagi, zapewnia organizmowi dobrą przemianę materii i pomaga usunąć z niego substancje toksyczne. Kuchnia ajurwedyjska to nie tylko egzotyczna kuchnia indyjska. Również europejskie artykuły spożywcze, rosnące u nas zioła, warzywa i owoce, można przyrządzać zgodnie z zasadami ajurwedy. 90 przepisów wegetariańskich, zawartych w tej książce, jest tego dowodem. Potrawy odpowiadają porom roku, są proste w przygotowaniu, a mimo to wyrafinowane w smaku. Książka zawiera wprowadzenie do filozofii ajurwedyjskiej oraz zalecenia żywieniowe i wykaz artykułów spożywczych wskazanych dla różnych typów konstytucyjnych. „Ta książka kucharska jest w wielu miejscach tak niezwykła, zawiera tak dobre przepisy i jest tak pięknie wydana, że zasługuje na najwyższe uznanie. Godna polecenia ciekawym świata kucharzom, poszukującym przepisów na pyszne potrawy wegetariańskie". „Wszystkie potrawy są łatwe do wykonania, niezwykle smaczne, tanie, a podstawowe składniki można nabyć bez problemu w sklepie tuż za rogiem. Nie tylko dla zwolenników ajurwedy - naprawdę dobra książka kucharska!" Vital Fragment Książki „Kuchnia Ajurwedyjska”Historia ajurwedy Słowo „ajurweda" pochodzi z sanskrytu, staroindyjskiego języka, składa się z członów ayus (życie) i vid (wiedza) i najczęściej tłumaczone jest jako „wiedza o długowieczności". Przy czym w ajurwedzie, jak często błędnie się uważa, nie chodzi o to, żeby zachować „wieczną młodość", lecz żeby utrzymać ciało i ducha w jak najlepszej kondycji. Nie można dokładnie określić daty narodzin ajurwedy, gdyż historia jej powstania osnuta jest mgiełką tajemnicy. W starych tekstach można przeczytać, że przed wieloma tysiącami lat ludzie w Himalajach żyli tak zdrowo, że nawet w bardzo zaawansowanym wieku zachowywali witalność. Jednak wraz z powstaniem miast, w których ci ludzie zamieszkali, pojawiły się również pierwsze dolegliwości cielesne. Zatroskani dobrem ludzkości riszi (mędrcy) powrócili w góry, aby zapytać bogów, jak można uchronić społeczeństwo przed cierpieniem cielesnym i duchowym. Poprzez głęboką medytację dotarli do uniwersalnych praw rządzących mikro- i makrokosmosem, rozpoznali strukturę kosmosu i tkwiące w nim prawa natury oraz budowę i sposób funkcjonowania ludzkiego ciała i ducha. Dzięki boskim podpowiedziom riszi mogli udzielać ludziom porad, jak należy żyć w zdrowiu i harmonii. Przez wiele lat mądrości te były przekazywane ustnie z ojca na syna lub też mistrzowie ajurwedy przekazywali je swoim uczniom, aby nic z tej bogatej wiedzy nie zaginęło, ani nie trafiło w niepowołane ręce. Do najstarszych przekazów pisanych, mających ponad 2700 lat i będących świadectwem pradziejów ajurwedy, należą wykute w kamieniu prawa władcy Asioka z III w. p.n.e. oraz tzw. rękopis Bowera, pochodzący z III w. n.e. Filozofia ajurwedyjska, jaką znamy współcześnie, powstała na początku naszej ery. Trzy zbiory tekstów, tzw. Samhity - Caraka Samhita, Suśruta Samhita i Yagbhata Samhita, stanowią podstawę filozofii ajurwedyjskiej nauczanej na uniwersytetach dawniej i dziś. Ważną rolę w rozwoju tego systemu filozoficznego odegrała wymiana dorobku naukowego różnych kultur. Taki proces nastąpił na przykład pomiędzy Hindusami, Grekami i Arabami, którzy przywieźli do Indii m.in. diagnozę z pulsu. Stała się tam ona bardzo popularna i również dzisiaj jest obok diagnozy z języka jedną z najważniejszych metod badawczych medycyny ajurwedyjskiej. Gdy Brytyjczycy podbili Indie, próbowali zakazać leczenia metodami zaczerpniętymi z przekazywanego od wieków z pokolenia na pokolenie systemu ajurwedyjskiego albo przynajmniej sprowadzić je do poziomu lecznictwa niższej rangi. Jednak nie udało się im wyprzeć całkowicie ajurwedy ze wszystkich regionów tego olbrzymiego subkontynentu. Przemoc Brytyjczyków doprowadziła do powstania ruchu oporu. Kilka rodzin Vaidya, wpływowych rodów uzdrowicieli biegłych w sanskrycie, walczyło o przywrócenie ajurwedy. Podejmowane przez nich próby reformatorskie zakończyły się sukcesem i „nauka o długowieczności" mogła być znowu oficjalnie stosowana. Dzisiaj potomkowie dawnych rodów, w których od wieków ajurweda była nauczana i stosowana, nadal są zwolennikami czystej ajurwedy."Kuchnia Ajurwedyjska Według Czterech Pór Roku" Spis Treści:Wstęp Wprowadzenie Historia ajurwedy Trzy dosze: wata, pitta, kapha Właściwości dosz Dominacja poszczególnych dosz Agni - ogień trawienny Powstawanie ama Trzy guny Sześć podstawowych smaków Ajurwedyjskie wskazówki dla pracujących zawodowo Ajurwedyjskie wskazówki dla całej rodziny Gotowanie według ajurwedy i odżywianie zgodne z porami roku Najważniejsze zioła i przyprawy kuchni ajurwedyjskiej Przepisy Śniadanie i napoje Czas doszy kapha Produkty sezonowe Zupy Przystawki Sałatki Dania główne Desery Czas doszy pitta Produkty sezonowe Zupy Przystawki Sałatki Dania główne Desery Czas doszy wata Produkty sezonowe Zupy Przystawki Sałatki Dania główne Desery Przepisy dietetyczne Przepisy podstawowe O składnikach O autorach Skorowidz przepisów